Γράψτε το πρώτο σας κεφάλαιο ως επισκέπτη από τον Ed McDonald | Gollancz

März 18, 2023 0 Von admin

Είσαι το Ταξίδι

Daughter of Redwinter από τον Ed McDonald

Πάντα έλεγα ότι η καρδιά κάθε καλής ιστορίας είναι ένας χαρακτήρας και κάθε αναγνώστης θυμάται κάποιον που του μίλησε πραγματικά. Ποιον θυμάσαι περισσότερο; Η λευκή νεολαία στην οποία μπορούμε να αποτυπώσουμε και μέσα από την οποία βιώνουμε τον κόσμο; Το γκριζαρισμένο ηλικιωμένο πρόσωπο της βίας που προσπαθεί να βρει έναν τρόπο μέσα στον κόσμο μετά από μια ζωή μεταμέλειας; Ή μήπως είναι αυτός ο χαρακτήρας που πραγματικά απαθανάτισε μια ατμόσφαιρα ή ένα συναίσθημα από μια στιγμή στη ζωή σας; Όποιος αποτυπώνεται πιο έντονα στο μυαλό σας, όταν η ιστορία τελειώνει και έχει γυρίσει η τελευταία σελίδα, ο πρωταγωνιστής ενός μυθιστορήματος συχνά αισθάνεται ότι παραμένει μαζί μας σαν το φάντασμα ενός φίλου που αγνοείται πολύ.

Υπάρχει τέτοια δύναμη στη μυθοπλασία, και αυτό είναι απίστευτο. Αυτοί οι χαρακτήρες είναι όλοι φτιαγμένοι, τελικά, έτσι δεν είναι;

Δεν είμαι σίγουρος. Νομίζω ότι είμαστε εμείς

Ποτέ δεν ένιωσα τόσο έντονα αυτή την ιδέα όσο ένιωσα μετά τη συγγραφή του Raine, του πρωταγωνιστή του Daughter of Redwinter. Δεν ήξερα πραγματικά ποια ήταν όταν άρχισα να της γράφω. Ξαναέγραφα ένα παλιό μυθιστόρημα που είχα εγκαταλείψει το 2012. Ο χαρακτήρας είχε αρχικά μια ισχυρή αναπαράσταση σε ένα συγκεκριμένο 17χρονο που ήμουν κάποτε – αυτή η παλιά εκδοχή ήταν σαν να έβλεπα τον εφηβικό μου εαυτό να πέφτει πάνω του μια σελίδα. Αλλά καθώς άρχισα να αναθεωρώ αυτό το κείμενο, ένιωθα τον Ρέιν να περνάει από τη σελίδα, απαιτώντας να γίνει αυτό αυτήν ιστορία. Το είπα στη σύντροφό μου και με συμβούλεψε: «Σκεφτείτε το για λίγες μέρες πριν προχωρήσετε σε όλες τις αλλαγές που έχετε κάνει». Έτσι έκανα ακριβώς αυτό, και το σκέφτηκα για τρεις μέρες, και στο τέλος εκείνου του χρόνου ήμουν πιο σίγουρος από ποτέ ότι αυτή ήταν η ιστορία του Ρέιν.

Από πού ήρθε; Γεννήθηκε σε μεγάλες συζητήσεις κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown για τον Covid-19. Τραβήχτηκε από το τραύμα που είχα υποστεί τα προηγούμενα χρόνια. Προήλθε από έναν ενήλικο προβληματισμό για πράγματα που είχαν συμβεί στην παιδική μου ηλικία. Προερχόταν από την παρατήρηση, και από ιδανικά, και από βάσανα και από ελπίδα, και από την επιθυμία να απεικονίσει κάποιον που ένιωθε αληθινός για μένα.

Κατά έναν τρόπο λοιπόν, η Ρέιν είμαι εγώ, όσο δεν είμαι εγώ. Σίγουρα δεν έχω ζήσει πολλά από αυτά που της συμβαίνουν. Αλλά υπάρχει μέσα από την ερμηνεία μου, και δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να την είχε γράψει κάποιος άλλος.

Αλλά τότε, είσαι και εσύ, ο αναγνώστης, επίσης.

Όταν διαβάζουμε, αυτές οι εμπειρίες που προβάλλει ένας συγγραφέας μεταφράζονται μέσω της πεζογραφίας σε συναισθηματικές εμπειρίες που ο αναγνώστης στη συνέχεια φιλτράρει μέσα από τη δική του κατανόηση. Οι δικές τους εμπειρίες και οι δικές τους αντιλήψεις κάνουν τον χαρακτήρα κάτι νέο και μέσα από αυτό το φίλτρο, η ιδέα του συγγραφέα για έναν χαρακτήρα ξαναγεννιέται στο μυαλό κάθε αναγνώστη. Η κατανόησή μας για το πώς ενεργούν οι άνθρωποι και γιατί ανταποκρίνονται με τον τρόπο που αντιδρούν μπορεί να δηλωθεί ρητά από τον συγγραφέα, και ωστόσο δέκα διαφορετικοί αναγνώστες θα το καταλάβουν με τρόπους που έχουν νόημα για αυτούς.

Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, είμαστε όλοι η ιστορία, και είμαστε όλοι οι πρωταγωνιστές. Είμαστε όλοι οι κακοί της ιστορίας και είμαστε όλοι ο ήρωας που βρίσκει την λύση. Κάθε βιβλίο που διαβάζουμε είναι μια ατομική εμπειρία που μας μιλάει με έναν προσωπικό, συγκεκριμένο τρόπο. Και αυτή είναι η ομορφιά του να μπορείς να μοιράζεσαι αυτές τις ιστορίες και να πηγαίνεις μαζί σε αυτά τα ταξίδια.